CASTRICUM - Zie hieronder de nieuwjaarsspeech van de burgemeester:

Welkom in ons gemeentehuis bij deze nieuwjaarsbijeenkomst! Fijn dat ik zoveel bekende gezichten zie. Dat doet me goed! Dat betekent dat u betrokken bent bij onze gemeente.

Hoewel de oudjaarsnacht volgens de eerste berichten veiliger leek te verlopen, druppelen er langzaam berichten binnen dat het aantal ongevallen nog steeds hoog is, te hoog wat mij betreft. De jaarwisseling wordt inmiddels zelfs de gevaarlijkste avond van het jaar genoemd. De materiele schade van ¬+ 12 miljoen Euro is meer dan aanzienlijk te noemen. Dan hebben we het nog niet eens over alle kosten die vooraf gemaakt zijn, de preventieve maatregelen en de capaciteit die politie en gemeente met extra toezichthouders hieraan besteden. De Maatschappelijke kosten zijn onevenredig hoog. Ik verwacht dan ook vanuit Den Haag wettelijke maatregelen.

Ik blijf even bij het thema veiligheid. Sinds afgelopen november is de gemeente Castricum een Safe Streets gemeente. De eerste van Nederland. Binnen dit project van de Verenigde Naties worden problemen rond veiligheid van vrouwen en meisjes in de openbare ruimte onderzocht en aangepakt, in samenwerking met relevante organisaties en met vrouwen en meisjes zelf. Het komend jaar vraag ik – en met mij vele ambassadeurs - waar ik kan aandacht voor deze problematiek. Ook hier en nu. Vanavond doen we dat door een schilderij te onthullen van Inez van Deelen Sigg met tekst van Bob van Leeuwen.
Het schilderij krijgt een mooie plek in het gemeentehuis om ons permanent te herinneren aan het belang van veiligheid en respectvolle omgang.

Rond de feestdagen blikken we terug en kijken we vooruit. Het is het moment om met familie, vrienden of gewoon zelf te reflecteren op het afgelopen jaar. Voor mij was het een bijzonder jaar. Ik sloot mijn eerste termijn van zes jaar als burgemeester af. Met trots. Trots op de gemeente waar ik voor mag werken. Afgelopen dagen heb ik de zes jaar best vaak de revue laten passeren. Soms op verzoek, soms gewoon op een stil moment. En dan prijs ik me gelukkig. Dat ik in zo’n mooie gemeente mag wonen en werken.

Onze gemeente groeit en bloeit. Voor het eerst sinds jaren hebben we meer dan 35.000 inwoners. Op Dijk & Duin vindt prachtige nieuwbouw plaats en Dijk en Duin ontwikkelt zich meer en meer als zorgcluster.
Ook ten aanzien van de drie decentralisaties is veel gebeurd. Deze belangrijke taken vergen veel van onze tijden aandacht: en terecht! Het gaat immers om zorg voor onze inwoners!!

Overal in de dorpen worden er huizen en appartementen gebouwd. Het stationsgebied ontwikkelt zich verder en Nieuw Geesterhage is een schitterend theater. Het Huis van Hilde is wat mij betreft nog steeds een enorme aanwinst. We hebben straten en wijken aangepakt, zowel boven als onder de grond. De toekomst voorziet een nieuw zwembad, een aftakking A9 en de ontwikkeling van Zandzoom. We hebben drie prachtige middelbaren scholen en bijna 100 verenigingen om trots op te zijn.

Kortom, we hebben vooral geïnvesteerd in stenen.

Maar die investeringen maken niet het dorp of een gemeenschap. Want wat zouden we zijn zonder de mensen. Slechts een stapel stenen. Stenen die we goed moeten verzorgen, maar zij zijn niet het kloppend hart van de dorpen. De mensen maken de dorpen. U geeft karakter aan het geheel. U geeft gezicht aan Akersloot, Bakkum, Castricum, Limmen en de Woude. Of we nu ambtelijk samenwerken als BUCH, of we de regio Alkmaar opzoeken om samen sterk te staan, of we nu op lokaal niveau aansturen, altijd blijft overeind dat u de kleur geeft aan uw eigen leefomgeving.

Laten we daarom niet alleen in stenen investeren maar ook in mensen. Dat is niet alleen een taak voor de gemeente, maar voor ons allemaal. Of we hier nu staan als vertegenwoordiger van een rugbyvereniging, als Horecaondernemer of als inwoner.

Waarom hamer ik daar nu zo op beste mensen?

Ik zie soms verharding in onze omgang met elkaar. In de maatschappelijke sfeer, in de politieke arena, op social media. We trekken – in de woorden van onze koning - steeds vaker de digitale deur achter ons dicht. Begeven ons in ons eigen digitale niche waarin onze eigen gedachten en overtuigingen gevoed en versterkt worden. Van een open venster naar de wereld is nauwelijks sprake. Nuance en inlevingsvermogen lijken ver te zoeken. Discussies hebben soms meer de toon van gelal aan de stamkroegtafel dan van empathie en wederzijds respect. De open samenleving waar we zo trots op zijn, komt zo steeds verder onder druk te staan.

Juist daarom hecht ik zo veel waarde aan ontmoeting. Gewoon op straat, in het winkelcentrum, tijdens jubilea, feesten of evenementen. Langs het sportveld, in het theater, in de muziekschool. Dan zien we de ‘ander’, raken we nieuwsgierig, wisselen we uiteenlopende gedachten uit. In dat licht was ik zo blij met de verkennersgroep. Gewoon geheel verschillende mensen uit ons midden, die de handschoen oppakten om samen met u gedachten uit te wisselen. Het gesprek aan te gaan. Het is uitgemond in de maatschappelijke agenda die eind juli aan de politieke partijen is overhandigd. Een van de belangrijkste items uit de agenda is het vertrouwen in de politiek. Het vertrouwen is laag. We moeten hier aan werken, we moeten het vertrouwen herstellen. Dat begint bij een professionele en waardige verkiezingscampagne. Een waar ik de opbrengst van de verkenners in hoop te herkennen. Laten we samen het succes van de maatschappelijke agenda voortzetten.

Want het wordt een spannend jaar. De verkiezingen staan voor de deur. Daar valt genoeg over te zeggen.

In de politiek zien we door het hele land versnippering en moeite om coalities te smeden. Het debat gaat vaak langs elkaar en niet met elkaar. Het lijkt haast een politieke doodzonde om je te laten overtuigen door de goede argumenten van een ander. Dan blijven we bij ons standpunt, als in beton gegoten. Het komst dus aan op samenwerking. Samenwerking tussen partijen, samenwerking tussen mensen en zo verdien je het vertrouwen van de inwoners weer terug.

Ik prijs me gelukkig met onze raadsleden. Wat velen niet beseffen is de enorme hoeveelheid tijd die hier mee gemoeid is. De verantwoordelijkheid die gevoeld wordt. Gevoeld en genomen. Maar ook met de zelfkritische wijze waarop zij met de huidige bestuurscultuur om willen gaan. We gaan in 2018 goede stappen voorwaarts zetten.

Want vergist u zich niet. We kunnen niet zonder onze raadsleden. Zij vormen de ruggengraat van onze gemeente en zijn het hart van de lokale democratie. Democratie, die uiteindelijk van ons allen is. In maart gaan we naar de stembus. Meebeslissen. Een groot goed. U heeft direct invloed. Ik kijk uit naar deze spannende tijd en ga uit van een respectvolle campagne. Met ruimte voor tegenstellingen en oog voor verbinding. Zodat na de uitslag wij met al onze verschillen nog altijd een eenheid kunnen vormen.

Als ik naar komend jaar mag kijken zeg ik dus:

investeer in elkaar. Ik daag u uit om zoals burgemeester Van der Laan zo mooi zei: ‘lief voor elkaar te zijn.’ Dan zeg ik dat we een mooi en goed jaar tegemoet gaan.
Traditiegetrouw blijft het niet bij de nieuwjaarstoespraak alleen. Waar we allemaal bijzondere gedachten hebben bij de jaarwisseling, zijn er onder ons mensen die dit jaar denken aan 90 jaar geleden. Voor die inwoners is 2018 een jubileumjaar. Ik weet niet of ze het zelf in de gaten hebben dat het over hun gaat: de bestuurders en vrijwilligers van de Hortus Bulborum.

De historische bloembollentuin Hortus Bulborum bestaat in 2018 negentig jaar. Dit bescheiden, doch zeer beroemde museum trekt jaarlijks duizenden bezoekers uit de hele wereld. Daarmee is het een belangrijk visitekaartje voor onze gemeente en de dorpskern Limmen in het bijzonder.
De stichting Hortus Bulborum beheert de enige tuin ter wereld, waar inmiddels meer dan 4000 verschillende voorjaarsbolgewassen zijn verzameld, en daarmee uniek in zijn soort is.

Het gemeentebestuur heeft gemeend dat het een mooi gebaar zou zijn om bij de start van het jubileumjaar de bloementuin eens extra in het zonnetje te zetten. Met bijzonder veel plezier mag ik u dan ook vertellen dat stichting Hortus dit jaar de gemeentelijke onderscheiding ontvangt.
Mag ik het bestuur naar voren vragen? (Max Nuyens en Piet Apeldoorn)

Ik wens u namens het gemeentebestuur alle goeds, gezondheid en geluk toe. Dank u wel.