CASTRICUM - Op 13 november wordt de bovenzijde van de rijksmonumentale watertoren in Castricum naar beneden gehesen; het officiële startsein van de restauratie door BOEi.
Naar verwachting is de restauratie, mede mogelijk gemaakt door de Provincie Noord-Holland en de BankGiro Loterij, in het voorjaar van 2020 afgerond.
Sylvia Pijnenborg, adjunct-directeur BOEi: “De watertoren bestaat uit verschillende onderdelen, die allen in een andere staat verkeren.
Daarom gaat de bovenkant er in zijn geheel af zodat we grondig te werk kunnen gaan.
De blikvanger van de watertoren, het stalen reservoir, is straks geschikt voor een passende nieuwe bestemming.”
BOEi, de Nationale Maatschappij tot Restaureren en Herbestemmen van Cultureel Erfgoed, werd in 2015 eigenaar van de watertoren en bereikte dit jaar overeenstemming met de Kennemer Duincampings, bekend van Camping Bakkum.
Die partij is voornemens in de watertoren een intieme bruidssuite te realiseren met uitzicht over het prachtige duingebied.
Het restauratiewerk wordt deels ter plaatse en deels in een Vordense smederij uitgevoerd.
De buitenmantel of stalen omloop uit 1965 is in zo’n slechte staat dat deze geheel verwijderd worden.
De restauratie van de bakstenen schacht wordt in situ uitgevoerd door restauratie bouwbedrijf Pronk Bouw uit Warmenhuizen.
Het stalen reservoir wordt op transport gezet naar Vorden alwaar smederij Oldenhave dit omvangrijke object zal restaureren.
De watertoren werd in 1908 gebouwd als waterreservoir voor het psychiatrische ziekenhuiscomplex Duin en Bosch.
Met het onderbrengen van de zorg voor geesteszieken bij de overheid en een toegenomen verantwoordelijkheidsgevoel voor de zorg van ‘krankzinnigen’, ontstond in de tweede helft van de negentiende eeuw een groeiend tekort aan capaciteit binnen de bestaande gasthuizen en gestichten.
Duin en Bosch werd vanaf 1904 gebouwd op een terrein van 85 hectare.
In de loop der jaren zijn veel panden vervangen door nieuwbouw, maar het kerkje en de watertoren zijn altijd behouden gebleven en sinds 2001 aangewezen als rijksmonumenten.
De watertoren zelf raakte eind jaren ’70 uit functie toen alle gebouwen op het landgoed aan het waterleidingnet werden aangesloten.